Σε αυτό το βιντεάκι απαντάμε ερωτήματα που έχουν σίγουρα προβληματίσει πολλούς από εμάς από καιρό σε καιρό.

Γιατί έχουμε ανάγκη το τσιμπολόγημα; Γιατί έχουμε ανάγκη τα γλυκά κάποτε και άλλοτε τα αλμυρά εδέσματα; Γιατί αναζητάμε κάποιες φορές τα πιο τραγανά φαγητά ή ακόμα κάποτε τα ξυδάτα φαγητά;

Είναι ένα μεγάλο ερώτημα που απαντώ στο καινούργιο μου βιβλίο όπου αναλύω το πως τα συναισθήματα μας μπορούν να είναι η αιτία για τις διατροφικές μας επιλογές.

Αναφέρομαι λοιπόν μετά από έρευνα που έχω κάνει στο ότι όταν είμαστε στρεσαρισμένοι συνήθως ψάχνουμε τραγανά φαγητά, π.χ. πατατάκια κτλ, ενώ όταν χωρίσουμε από μια σχέση η όταν μας λείπει κάπως η αγάπη έχουμε ανάγκη από ζάχαρη και πως όταν είμαστε εκνευρισμένοι και έχουμε οργή έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη από λιπαρά φαγητά. Εννοείται ότι κάποιες φορές ίσως έχουμε ανάγκη από συγκεκριμένες βιταμίνες ή ιχνοστοιχεία, αλλά πολλές φορές απλά έχουμε ανάγκη να αντακοπριθούμε στη συναισθηματική μας φόρτιση.

ΕΙΝΑΙ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΓΛΥΚΑ;

Η αλήθεια είναι ότι δεν το βρίσκω καν υγιεινό το να θέλει κάποιος να ζήσει χωρίς τα γλυκά. Σίγουρα το γλυκό είναι κάτι που εξιτάρει τους γευστικούς μας κάλυκες, αλλά υπάρχουν και έρευνες που αποδεικνύουν ότι υπάρχει υπεύθυνο γονίδιο σε ότι αφορά τα γλυκά. Αν λοιπόν ο γενετικός μας κώδικας μας επιτάσσει την ανάγκη για γλυκό ίσως να ήταν καλύτερα να βρούμε πιο υγιεινές επιλογές για να ικανοποιησουμε αυτή την φυσική ανάγκη του σώματος μας.

Οπότε το ζήτημα για μένα είναι αν το γλυκό αποτελεί διακύβευμα για την υγεία, αν είναι κάτι το οποίο δεν μπορώ να θέσω υπό έλεγχο σε τέτοιο βαθμό που η υπερκατανάλωση του θα προκαλέσει αναπόφευκτα αύξηση βάρους, κόπωση ή άλλα προβλήματα υγείας. Είναι σίγουρα γνωστό ότι η ζάχαρη μπορεί να βλάψει το μικροβίωμα μας, τον δεύτερο εγκέφαλο του ανθρώπινου σώματος, αφού τρέφει τα «κακά» βακτήρια και αυτά πολλαπλασιάζονται, κάτι που μπορεί να έχει σαν συνέπεια διάφορες ασθένειες. Η επίπτωση της ζάχαρης στο ανοσοποιητικό μας σύστημα καθώς επίσης και στο μεταβολισμό μας είναι πια ξεκάθαρη. Θα βρείτε εκτενή ανάλυση επί του θέματος στο καινούριο μου βιβλίο.

Η σχέση μας λοιπόν με τα γλυκά χρειάζεται μια κάποια διερεύνηση έτσι ώστε να μπορέσουμε να λύσουμε πρακτικά και μακροπρόθεσμα αυτό το ζήτημα. Γράφουμε ένα ημερολόγιο φαγητού και διερευνούμε τη σχέση μας με το γλυκό. Βάζουμε σαν στόχο να πάρουμε πιο πολλά φρέσκα φρούτα ή να πάρουμε μαύρη σοκολάτα αντί άλλα βιομηχανοποιημένα γλυκά και γενικά παρατηρούμε και αλλάζουμε στάση και συνήθειες με επιμονή και υπομονή αντί να να επιβάλουμε στον εαυτό μας ριζικές αλλαγές. Κάτι που έχω δουλέψει πολύ στη δίκη μου οικογένεια είναι η επιλογή 2-3 εναλλακτικών γλυκών που φτιάχνουμε κάθε εβδομάδα μέχρι να τα βαρεθούμε και να αναζητήσουμε άλλες γεύσεις που να ικανοποιούν τη γλυκιά ανάγκη όλων μας. Αυτή την περίοδο φτιάχνουμε την πουτίγκα από τσία και τα μπράουνις από φασολιά και σοκολάτα. Έχουμε πάντοτε 2-3 επιλογές από σμούθι που θα απολαύσουμε έναντι γλυκού και φυσικά στον καταψύκτη μας θα βρείτε το παγωτό από μάνγκο, το οποίο εκτός του ότι ικανοποιεί το γλυκό μας δόντι, ενισχύει και τη μνήμη μας . Περιστασιακά όμως θα βουτήξουμε και καμιά σοκολάτα υγείας, όπως θα φάμε και κανένα βιομηχανοποιημένο μπισκοτάκι, γιατί πάνω απ’όλα πρέπει να έχουμε ισορροπία.

ΓΙΑΤΙ ΤΣΙΜΠΟΛΟΓΟΥΜΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΩΡΕΣ.

Έχει πάρα πολύ να κάνει με το πως οργανώνουμε τη μέρα μας γύρω από το φαγητό. Δηλαδή πότε τρώμε πρωινό; Τι πρωινό τρώμε; Είναι συνδυασμός πρωτεΐνης και υδατάνθρακα; Τρώμε αρκετές ώριμες τροφές έτσι ώστε να έχουμε αρκετές φυτικές ίνες στο σώμα και να ισορροπούν τη γλυκόζη σε σχέση με την ινσουλίνη;

Αν συνηθίζετε να τσιμπολογάτε από το μεσημέρι και μετά ακατάπαυστα είναι γιατί έχετε προγραμματίσει τον εγκέφαλο σας με τέτοιο τρόπο. Μια καλή ιδέα είναι να κάνετε μια μικρή αναδιοργάνωση στις επιλογές που θα βρείτε στο ψυγείο και στα ερμάρια της κουζίνας και έπειτα να κοιτάξετε να γίνετε πιο ενσυνείδητοι στο τι διαλέγετε να φάτε, πότε και πόσο. Αν είστε μάνα ή πατέρας ξέρω πως πολλές φόρες μασουλάτε πάνω από τα παιδιά σας ενώ κάνετε άλλα πράγματα ταυτόχρονα. Προσπαθήστε να δώσετε λίγο χρόνο στον εαυτό σας να φάει σας άνθρωπος! Να καθίσει και να απολαύσει την τροφή μακριά από υπολογιστές η ταμπλέτ.

Γεμίστε το χρόνο σας με πράγματα που σας αρέσει να κάνετε, και σιγουρευτείτε ότι κάθε φορά που τρώτε το απολαμβάνετε!

ΠΩΣ ΑΠΟΚΤΩ ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ;

Το πρώτο βήμα είναι να αποδεχτώ ότι η σχέση μου με το φαγητό θέλει δουλειά και ότι οφείλω να κοιτάξω πιο βαθιά για να ανακαλύψω τι είναι αυτό που πάει λάθος.

Είναι επίσης σημαντικό να θυμάμαι ότι σε όλο αυτό το ταξίδι που εγώ το ονομάζω αγαπώ τον εαυτό μου, αγαπώ το σώμα μου σημαίνει το αποδέχομαι.

Οπότε αρχικά αναλύω τι είναι αυτό που με κάνει να νιώθω καλά; Μήπως θα μπορούσα να ξεκινήσω να περπατώ; Νομίζω ότι το περπάτημα στη φύση είναι θεραπευτικό και μια καλή αρχή για να νιώσετε γενικά καλύτερα.

Έπειτα δουλεύω σε μικρές αλλαγές. Καθαρίζω τα ερμαράκια από περιττά φαγητά και αφοσιώνομαι στο να τρώω πιο υγιεινά. Τρώω πιο πολλά φρέσκα φρούτα και λαχανικά. Κάνω μια παύση πριν καταναλώσω κάτι και σκέφτομαι αν πραγματικά το θέλω, αν το έχω ανάγκη.

Σε ένα μετέπειτα στάδιο αρχίζω να αναλύω το ταξίδι της τροφής στο σώμα και το πώς με κάνει να νιώθω αλλά και το ανάποδο. Δηλαδή πώς τα συναισθήματα μου μπορεί να είναι η αιτία γα την οποία στρέφομαι σε συγκεκριμένες τροφές.