Της συνέστησα να επισκεφτεί γαστρεντερολόγο για να σιγουρευτούμε ότι δεν υπάρχει κάτι αλλά πίσω από αυτό που κατά τα άλλα φώναζε σαν να ήταν το Σύνδρομο του Ευερέθιστου Εντέρου.

Έτσι και έκανε! Η διάγνωση ήταν ακριβώς αυτό. IBS! Το ευερέθιστο έντερο είναι ένα σύνδρομο το οποίο ταλαιπωρεί ένα υψηλό ποσοστό του κυπριακού πληθυσμού και τα πιο συχνά συμπτώματα είναι πόνος στην κοιλιά, φουσκώματα, αλλαγή στις κενώσεις και πονοκέφαλος. Εμφανίζεται συχνότερα στις γυναίκες 20-30 χρονών αλλά η επιστημονική γνώμη έχει αρχίσει να βλέπει μια άνοδο στην ηλικία πρωτοεμφάνισης του συνδρόμου.

Η Στέλλα θέλησε να μάθει τρόπους επίλυσης του προβλήματος.

Αρχικά συζητήσαμε πως θα μπορούσε να μειώσει το στρες της δουλειάς και την βοήθησα να αναγνωρίσει κι άλλες πηγές άγχους στη ζωή της. Θεωρώ ότι στην επίλυση του ευερέθιστου εντέρου είναι πολύ σημαντική η ψυχική γαλήνη ή τουλάχιστον η σωστή διοχέτευση του στρες επειδή αυτό από μόνο του μπορεί να προκαλέσει μια έξαρση του συνδρόμου.

Μιλήσαμε εκτενώς με τη Στέλλα για το διατροφικό κομμάτι. Εξηγήσαμε πόσο σημαντική είναι η συχνή επαφή με το φαγητό και πως η παρατήρηση του τι τρώμε και πως αυτό μεταβολίζεται στο σώμα μας μπορεί να μας βοηθήσει να ανταπεξέλθουμε καλύτερα όταν βρισκόμαστε σε έξαρση.

Αποφασίσαμε σε πρώτο πλάνο να μειώσουμε την καφεΐνη, το αλκοόλ, τα πικάντικα και λιπαρά φαγητά το οποία μπορεί να είναι οι κύριες αιτίες έξαρσης ευερέθιστου εντέρου. Η Στέλλα δεσμεύτηκε να αρχίσει περπάτημα σε καθημερινή βάση το οποίο θα την βοηθήσει να έχει καλύτερη λειτουργία του εντέρου.

Ένα μήνα αργότερα όταν συναντηθήκαμε η Στέλλα είχε σημειώσει βελτίωση όμως το κυριό της πρόβλημα δεν είχε υποχωρήσει. Εξακολουθούσε να έχει συχνά φουσκώματα και μετεωρισμό.

Έτσι ξεκινήσαμε την εκπαίδευση της low FODMAP diet! Η λέξη από μόνη της είναι ένα ακρώνυμο και αναφέρεται σε μια μεγάλη ομάδα διαιτητικών σακχάρων που βρίσκονται σε πολλά κοινά τρόφιμα. Το άρθρο μας εδώ θα σας δώσει πολλές πληροφορίες.

Μπορείτε να δείτε πιο κάτω μια λίστα με τροφές.

Η διατροφή αυτή εμπεριέχει 3 στάδια, το πρώτο στάδιο στο οποίο καλείται ο ασθενής να αφαιρέσει από τη διατροφή του όλα τα τρόφιμα που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε FODMAP για 6-8 εβδομάδες. Είναι σημαντικό να εφαρμόζεται αυτό το πρώτο στάδιο με παρακολούθηση αλλά και συγκεκριμένο διαιτολόγιο έτσι ώστε ο ασθενής να νιώθει καλά ενεργειακά.

Η Στέλλα ακολούθησε πιστά τις διατροφικές μου συστάσεις για 5 εβδομάδες και ανακάλυψε ότι το πρόβλημα είχε σχεδόν επιλυθεί. Αντιμετώπιζε παροδικό φούσκωμα 2-3 μέρες πριν από τη έμμηνο ρήση καθώς επίσης και τις μέρες που βίωνε κάτι στρεσογόνο είτε στη δουλειά είτε στο σπίτι.

Έπειτα περάσαμε στο δεύτερο στάδιο της επανένταξης των τροφών που σε αυτό το σημείο είναι σημαντικό να επιστρατεύσουμε την παρατήρητικότητα μας έτσι ώστε να μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε ποιες τροφές ανεχόμαστε καλύτερα και ποιες δημιουργούν πρόβλημα.

Στην περίπτωση της Στέλλας αυτό το στάδιο υπήρξε αρκετά περίπλοκο γιατί παρά το ότι συζητήσαμε ότι είναι σημαντικό να επανεντάξουμε τις τροφές σιγά σιγά και μάλλον σε ομάδες η Στέλλα επανένταξε αρκετές τροφές μαζί και αυτό μάλλον στοίχισε κάπως αφού βίωσε μια μικρή έξαρση του προβλήματος.

Για να μπορέσουμε να κυλίσουμε ομαλά στο τρίτο και τελευταίο στάδιο που ονομάζεται προσωπικοποίηση πρέπει να είμαστε σε θέση, διαιτολόγος και ασθενής να αναγνωρίσουμε ποια φαγητά μπορούν να ανήκουν στο διαιτολόγιο του ασθενή που έχουμε μπροστά μας.

Είναι εξίσου σημαντικό να οργανώσουμε μια διατροφή όσο το δυνατό πιο ισορροπημένη γίνεται με βάση τα φαγητά που ο ασθενής έχει καταγράψει ως οκ.

Καλός ύπνος, καθημερινή άσκηση, ενσυνείδητη διατροφή, μείωση του στρες και χρήση προβιοτικών είναι οι μηχανισμοί που μπορούν να βοηθήσουν στη ομαλοποίηση των συμπτωμάτων του ευερέθιστου εντέρου.