Να σας εξηγήσω τι εννοώ.

Όταν δεν απαιτούμε από το παιδί μας να φάει αυτό που εμείς επιλέξαμε, ακόμα και αν το είχαμε ρωτήσει πριν αν είναι οκ για το συγκεκριμένο φαγητό. Διότι κύπριες μανές είμαστε και πάντα ρωτάμε όλη την οικογένεια για τα πάντα, ακόμα και τα 4χρονα παιδιά μας! Περιμένουμε δηλαδή να μας πουν ρεβίθια με σπανάκι;

Όταν λοιπόν δώσουμε το μήνυμα ότι είναι οκ να μην θέλουν τη δεδομένη στιγμή να φάνε το συγκεκριμένο φαγητό, αλλά από την άλλη δεν δώσουμε εναλλακτική τότε η αρνητική ενέργεια, η ενέργεια της αντίδρασης απλά εξαφανίζεται. Αυτή η στρατηγική δουλεύει πάρα πολύ καλά στις ηλικίες 3-5. Δεν κάνουμε πόλεμο στο τραπέζι για να φάει το παιδί μας αυτό που του ετοιμάσαμε αλλά ούτε και παρέχουμε κάτι άλλο. Δοκιμάζουμε επίσης να φτιάξουμε το ίδιο φαγητό με διαφορετικούς τρόπους.

Είναι εντάξει να μην αρέσουν τα ίδια φαγητά σε όλα τα μέλη της οικογενείας και είναι καλό να δουλέψουμε διάφορες συνταγές μέχρι να βρούμε κοινό έδαφος.

Είναι επίσης εντάξει σε αυτές τις ηλικίες να «κολλάνε» σε μια γεύση! Όλοι περάσαμε τη φάση του ζυμαρικού κάθε βράδυ! Εσείς προσπαθήστε να παρέχετέ ποικιλία και θα έρθει η ώρα που οι κόποι σας δεν θα πάνε χαμένοι.

Επίσης αν θέλετε τα παιδιά σας να κάθονται στο τραπέζι για μεσημεριανό ή βραδινό και να μην κάνουν κάτι άλλο την ίδια ώρα, πχ να παρακολουθούν κάτι στο τάμπλετ, αυτό σημαίνει ότι και εσείς πρέπει να κάνετε το ίδιο,  δηλαδή να κάθεστε στο τραπέζι μαζί τους και να απολαμβάνετε το ίδιο φαγητό.

Φτιάξτε σπιτικά και υγιεινά φαγητά και σας υπόσχομαι ότι όταν έρθει η ώρα που τα παιδιά σας θα μπορούν να επιλέγουν το φαγητό τους θα κάνουν αυτό που τους διδάξατε.